kucuk

Kucuk bir opucuk, ansizin; onun dudaklarindaki sicaklik simdi senin dudaklarinda.

Hava biraz yagmurlu mu ne? Kararmis; pazar aksamlarinin ezan vakti sIkIntisi var icimde. Yatagima uzanmisim, elimde bir film; yanimda bir kadin! Kadin mi? Evet, kadin! Kadin gibi koktugu icin belkide...
Yuzunu bana donuyor, saci dudaklarina yapismis. Elimle duzeltiyorum. Gozleri bana bakiyor; ilginc bir sey bu. Bu his, birisinin sana bakmasi; dehsetle degil, sevgiyle degil, askla degil, korkuyla degil; lanet olsun belki acimayla bile degil! Oyle bir bakis iste, ilginc.
Yaklasiyorum, ilginc gelen her seye yaklasirdim. Elimi yaktigimda 3 yasimdaydim; bu aciya alisigim ne de olsa.
Ben yaklastikca, daha da uzaklasiyor. Insanlar; asla yakin olamazmis derler. Hep bir sInIr olurmus. Ama ben inadina yaklasiyorum; her merak ettigim sey gibi ona da yaklasiyorum iste! Ne derlerse desinler; allah hepsinin belasini versin! Ne bilirler ki; korkudan zevk almayi ne bilirler.
Gozleri ne kadar guzelmis; keske daha once farkina varsaydim. Ya elleri, bu kadar ufak miydi? Bu ellerle mi tasidi kalbimi onca zaman. Oysa ben, gozlerinden dokulen birkac damla tuzun icinde kaldigimi; suyumu bulana kadar kurumayacagimi saniyordum.
Ben: Gozlerin ne kadar guzel
O: Gozlerin ne kadar guzel!
Ben: Saclarin ne kadar guzel
O: Saclarin ne kadar guzel!
Simdi sadece kendinle konusabilirsin, nasilsa o da senin gibi konusacak!